رابطه دوره روان گسستگی درمان نشده و درماندگی خانواده در خانواده های دارای عضو مبتلا به روان گسستگی مرحله اول

. مقدمه: مرور پیشینه پژوهشی نشان می دهد مطالعات اندکی به تأثیر دوره روان گسستگی درمان نشده (dup) بر خانواده، به‎ویژه بر نظام خانواده، پرداخته اند. بر این اساس، هدف از این پژوهش بررسی رابطه dup و درماندگی خانواده در خانواده‎های دارای عضو مبتلا به روان گسستگی مرحله اول (fep) است. روش: پژوهش حاضر جزء مطالعات غیرآزمایشی از نوع همبستگی است. نمونه این مطالعه شامل 107 خانواده دارای عضو مبتلا به fep مراجعه‏کننده به سه مرکز درمانی تهران بود، که با روش نمونه‏گیری هدف‎مند، انتخاب شدند. برای سنجش درماندگی خانواده از مقیاس درماندگی خانواده (fdi) استفاده شد، که توسط مراقب اصلی تکمیل شد. dup نیز از طریق مصاحبه با مراقب اصلی، به‎وسیله مواد منتخب مصاحبه نیمه‏ساختاریافته‏ برنامه زمانی آغاز و عود و موضع‏یابی مرحله روان‏گسسته‏وار اندازه‏گیری شد. برای تحلیل داده‏ها از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته‏ها: تحلیل داده‏ها نشان داد بین dup و درماندگی خانواده رابطه معناداری وجود داشت. همچنین dup پیش بینی‏کننده درماندگی خانواده بود. نتیجه‏گیری: به‎طور کلی می‏توان نتیجه گرفت که هر چه درمان‏جویی خانواده با تأخیر همراه باشد (dup بلندتر)، بی‏تعادلی بیشتری در نظام خانواده (درماندگی بالاتر خانواده) مورد انتظار است. بنابراین، dup طولانی‏تر، می‏تواند نشان‏دهنده نیاز بیشتر خانواده به کمک تخصصی، برای بازیابی تعادل نظام خانواده باشد.